Hoe laveer je als manager of directeur tussen stevig leiderschap en je eigen emoties? Een uitdaging waar je als lid van het management regelmatig voor komen te staan. Een voorbeeld uit mijn praktijk:
Een directeur moest een groot aantal mensen ontslaan. Daar had hij het moeilijk mee, want hij kende zijn personeelsleden allemaal persoonlijk. Hij wilde stevig overkomen maar ook zijn menselijke kant laten zien.
een lastige situatie
Een van zijn medewerkers was een man die al eerder op de wip had gezeten vanwege zijn functioneren en zijn – zo nu en dan bijna agressieve – gedrag. Iedereen liep op zijn tenen om deze man heen. Ontslag was er bij een eerdere bezuiniging niet van gekomen omdat de dochter van de man kort daarvoor overleden was, zo menselijk wilde de directeur wel degelijk zijn.
Tijdens de laatste ontslagronde stond deze medewerker weer op de lijst. Op de bewuste dag meldde de directe chef van deze medewerker zich ziek; hij durfde de confrontatie niet aan. Een van de andere managementleden stelde zich strategisch op in de gang, om in te grijpen als het gesprek uit de hand zou lopen.
een verrassende confrontatie
De directeur besloot om niet tegenover de medewerker te gaan zitten, maar naast hem. Met een rustige stem legde hij de man de situatie uit. Hij beloofde hem een goede afvloeiingsregeling en begeleiding. ‘We gaan goed voor je zorgen,’ zo verzekerde hij hem.
In tegenstelling tot wat iedereen verwachtte, reageerde de medewerker heel begrijpend en gelaten.
Het naast de medewerker gaan zitten in plaats van er tegenover, was een briljante, maar puur intuïtieve zet van deze directeur. Dat was de conclusie die hij zelf achteraf tijdens het coachingsgesprek trok.
een waardevolle ervaring
Hij had behoefte aan reflectie met mij als coach; hij wilde er achter komen hoe hij deze ervaring kon meenemen om in de toekomst bewust in te zetten. Op momenten dat hij bijvoorbeeld onder spanning minder snel zijn intuïtieve kant zou laten zien. Het was tenslotte zijn eigen ‘natuurlijke gedrag’ waar hij meer op wilde vertrouwen, ook in moeilijke situaties.
Veel mensen op topposities kunnen moeilijk hun verhaal kwijt. Binnen de eigen gelederen wordt er te vaak ‘ja’ geknikt en het thuisfront willen ze er liever niet mee belasten. Buiten de eigen kring lopen ze vaak tegen onbegrip aan. Daar wordt de mens achter de directeur snel over het hoofd gezien.
Deze directeur zocht daarom een onafhankelijke coach, met veel ervaring in het bedrijfsleven. Hij ging met mij het gesprek aan omdat hij behoefte had aan kritische vragen. Zodat hij in de toekomst nog beter kan laveren tussen leiderschap en compassie. Hij was tevreden over het resultaat.
Geef een reactie