Hoe ziet een coachingsgesprek er nou uit? Onzekerheid overwinnen; in deze blog uitgelegd (met praktijkvoorbeelden) hoe coaching kan helpen.
In deze serie van blogartikelen neem ik je in een aantal ‘longreads’ mee in mijn dagelijkse coachingspraktijk. Met voorbeelden en praktische invullingen. Misschien heb je er iets aan en kun je er direct iets uit toepassen. Graag geef ik je vooral inzicht in wat coaching nu eigenlijk is en hoe het ingezet kan worden.
Deze keer beschrijf ik aan de hand van een voorbeeld uit mijn praktijk hoe een coachingsgesprek kan helpen bij het oplossen van een persoonlijk probleem, in dit geval onzekerheid. Dus, hoe kun je onzekerheid overwinnen?
Marieke voelde zich onzeker op haar werk
Marieke* voelde zich zeer onzeker. Over eigenlijk alles. Ze was vroeger veel gepest op school en daar had ze nog veel last van.
psycholoog
De afgelopen jaren was Marieke vaak bij een psycholoog geweest om over de pesterijen van vroeger te praten. Het had haar veel helderheid gegeven, maar nu wilde ze gewoon praktisch aan de slag: hoe kon ze haar onzekerheid van nu aan de kant zetten?
op haar werk
Als Marieke aan het werk was, werd ze voortdurend gestoord door haar collega’s met de vraag of ze iets voor hen wilde doen. En dat deed ze dan ook. Haar eigen werk kwam zo eigenlijk nooit af; soms was ze zelfs aan het overwerken om haar eigen werk af te krijgen.
het coachingsgesprek: inleiding
Marieke besloot tot een coachingsgesprek omdat ze hier anders mee om zou willen gaan. Ze wist dat ze onzeker was vanwege het pesten op school, maar dat had ze nu een plek gegeven en had ze geaccepteerd. Nu nog leren om ‘nee’ te zeggen. Dat had ze al eens geprobeerd, en toen werd haar collega heel erg boos op haar. Dus dat wilde ze niet nog een keer meemaken.
het coachingsgesprek: uitleg
Mariekes onzekerheid zorgde ervoor dat ze sommige reacties van anderen niet begreep. De uitleg die ik haar gaf, was dat anderen het heel moeilijk kunnen accepteren dat Marieke ineens ‘nee’ zei terwijl ze gewend zijn dat Marieke altijd ‘ja’ zei tegen alles. Aangezien ze gewend zijn dat Marieke altijd hun problemen oplost, worden ze boos als dit ineens niet meer gebeurt. Marieke vond dat verbazingwekkend… daar had ze nog nooit bij stilgestaan.
het coachingsgesprek: onderzoek
Door middel van de vragen die ik haar stelde, gingen we samen op zoek naar momenten in het leven van Marieke dat ze wel eens ‘nee’ had gezegd. Dat was nog niet vaak voorgekomen, maar die situaties waren er wel.
Samen onderzochten we wat ze in het verleden gedaan had en wat toen de reacties waren op haar ‘nee’. De reacties van toen bleken veel minder drastisch dan ze nu op haar werk ervaren had. Maar het bleek dat ze vroeger in eerste instantie ook helemaal geen ‘nee’ zei (en ook geen ‘ja’)! Ze gaf als reactie steevast ‘daar moet ik even over nadenken’ als mensen haar vroegen om iets op te lossen of te doen. En dan kwam ze er later op terug. Om op dat latere moment pas ‘nee’ te zeggen.
het coachingsgesprek: de actie
Vervolgens werkte Marieke een strategie uit om voortaan toe te passen. Ze zou, telkens als iemand haar kantoor binnenkwam om te vragen of ze iets zou willen doen, voortaan zeggen “Dank je wel, ik ga er even over nadenken, ik kom er zo dadelijk bij je op terug.”
Om daarna, als die persoon haar kamer uit was, goed voor zichzelf de tijd te nemen om na te denken over vragen als “Heb ik tijd om dit te doen?” “Wil ik dit wel doen?” en “Kan die persoon dit niet zelf?” En eigenlijk wist ze al wat haar antwoord zou worden.
Hierna bedacht ze wat ze exact zou vertellen tegen die persoon. Mogelijkheden die ze in het coachingsgesprek bedacht waren:
- uitleg geven over hoe die persoon dat zelf zou kunnen oplossen
- vertellen dat ze het heel erg graag zou willen doen, maar er echt (jammer genoeg) geen tijd voor had
- aangeven dat ze het zou kunnen doen, maar dat ze pas over enkele dagen tijd had om het te doen
- zeggen dat ze het wil doen voor de ander, als die ander iets van haar werk wil doen; ruilen dus
Die laatste optie vond ze bij voorbaat de moeilijkste, maar ze vond toch dat ze daarover zelf moest nadenken.
na het coachingsgesprek
In het daarop volgende coachingsgesprek vertelde Marieke mij hoe het gegaan was. Doordat ze niet meteen ‘nee’ zei, was er geen enkele collega boos geworden als ze zei ‘Ik kom er straks op terug’. Er was één hele aardige collega tegen wie ze het niet had durven zeggen, maar dat vond ze eigenlijk helemaal niet erg.
Tegen de meeste collega’s had ze later verteld dat ze er, jammer genoeg, geen tijd voor had om het voor ze te doen. Sommige collega’s waren teleurgesteld, maar niemand vond het eigenlijk écht erg.
Marieke had er een enorme boost in haar zelfvertrouwen van gekregen! Dit was haar manier voor onzekerheid overwinnen. Ze ging met een glimlach naar haar werk. Er waren zelfs collega’s die haar vertelden dat ze zo vrolijk was de laatste tijd…
conclusie
Voor Marieke was het letterlijk vertrouwenwekkend dat ze iemand had met wie ze alles kon delen en (samen) kon bedenken hoe ze problemen zelf op kon lossen. Zelf constateerde Marieke dat ze telkens meer zelfvertrouwen kreeg, vrolijker werd en meer zin in het leven kreeg.
Als je het zo leest, bekruipt je wellicht het gevoel dat je het vreemd vind dat Marieke dit niet zelf had kunnen bedenken. Maar Marieke zat al heel lang in deze situatie en zag geen enkele uitweg meer. Ze had iemand nodig met wie ze hierover kon praten, zo eng en beangstigend vond ze deze onzekere situatie. Voor Marieke was dat een coach die geen enkel oordeel had, en haar alleen oplossingen duidelijk maakte die ze zelf al eens in haar leven bedacht en gebruikt had.
*Uiteraard zijn de namen in mijn blogartikelen fictief om de vertrouwelijkheid van coachingsgesprekken te waarborgen. Bovendien zijn gebeurtenissen van verschillende (soortgelijke) coachingsgesprekken samengevoegd om de anonimiteit van de coachee te garanderen.
lees ook de andere blogs in de serie ‘individuele coaching in de praktijk’:
[…] coaching: onzekerheid overwinnen. […]